---

مزامير

باب ۱۷

---

۱   خداوندا، التماس دادخواهی مرا بشنو.به درخواست کمک من توجّه نماو به دعای بی‌ریای من گوش فرا ده.

۲   تو از من پشتیبانی خواهی کرد،زیرا تو حقیقت را می‌دانی.

۳   تو از دل من آگاهیشب هنگام نیز نزد من آمده‌ایو مرا کاملاً آزموده‌ای،خطایی در من نیافته‌ای،سخنی به خطا نگفته‌ام.

۴   مانند دیگران به شرارت سخن نگفته‌ام،من همهٔ دستورات تو را اطاعت کرده‌امو به راه شریران نرفته‌ام.

۵   من همیشه راههای تو را پیمودهو از آن انحراف نورزیده‌ام.

۶   خدایا، من از تو کمک می‌خواهم. زیرا تو به داد من می‌رسی،پس به من گوش فرا ده و دعای مرا بشنو.

۷   ای نجات‌بخش مردمِ بی‌پناه، رحمت بی‌کران خود را بر من آشکار کن.در نزد تو از شرّ دشمنان در امان خواهم بود.

۸   مرا مانند چشمان خود محافظت کنو در سایهٔ بالهایت پناهم ده.

۹   از دست غارتگران و دشمنان جانمکه مرا احاطه کرده‌اند نجاتم بده.

۱۰   آنها رحم ندارند و سخنان غرورآمیز می‌گویند.

۱۱   دور مرا گرفته‌اندو می‌خواهند مرا به زمین بزنند.

۱۲   آنها مانند شیر، در پی فرصت هستند تا مرا بدرندو همچون شیر جوانی در بیشهٔ خود کمین کرده‌اند.

۱۳   برخیز ای خداوند، با آنها روبه‌رو شو و آنها را سرنگون نماو با شمشیر خود، جان مرا از دست مردمان شریر نجات بده.

۱۴   ای خداوند، مرا از دست کسانی‌که به دنیا دل بسته‌اند، نجات بده.شکم آنها را با آنچه برایشان ذخیره کرده‌ای، پُر کنو به فرزندان آنها بیش از کفایت بدهتا برای نوه‌های آنها نیز باقی بماند.امّا من روی تو را خواهم دید، چون خطایی مرتکب نشده‌امو چون برخیزم، از دیدن روی تو شادمان خواهم شد.

۱۵   امّا من روی تو را خواهم دید، چون خطایی مرتکب نشده‌امو چون برخیزم، از دیدن روی تو شادمان خواهم شد.