---

مزامير

باب ۳۶

---

۱   گناه در دل انسانهای شریر عمیقاً لانه کرده است.آنها از خدا نمی‌ترسند.

۲   زیرا آنها دل خود را خوش می‌کنندو فکر می‌کنند که خدا به گناه آنها پی نمی‌برد و آن را محکوم نمی‌کند.

۳   تمام سخنانشان حیله و فریب است.کارهای نیک و عاقلانه را ترک نموده‌اند.

۴   شبها نیز در بستر خود دسیسه می‌چینند.هیچ کار خوبی انجام نمی‌دهندو از هیچ شرارتی روگردان نیستند.

۵   ای خداوند، محبّت پایدار تو همچون آسمانها نامحدودو وفاداری تو فراتر از ابرهاست.

۶   نیکوکاری تو مانند کوههای سر به فلک کشیدهو عدالت تو همچون دریاها عمیق است،ای خداوند، انسانها و حیوانات تحت مراقبت تو می‌باشند.

۷   محبّت پایدار تو ای خدا چقدر عالی است.تمام انسانها در سایهٔ بالهای تو پناه می‌آورند.

۸   همه از خوان نعمت تو می‌خورندو از چشمهٔ رحمت تو می‌نوشند.

۹   زیرا تو سرچشمهٔ زندگی هستیو در پرتو نور تو ما روشنی را می‌بینیم.

۱۰   به آنهایی که تو را می‌شناسند رحمت فرما،و آنانی را که پاكدل هستند نجات ده.

۱۱   مگذار که اشخاص مغرور بر من غالب گردندو مردم شریر مرا فراری دهند.ببین! بدکاران طوری سقوط کرده‌اند،که دیگر نمی‌توانند برخیزند.

۱۲   ببین! بدکاران طوری سقوط کرده‌اند،که دیگر نمی‌توانند برخیزند.