---

مزامير

باب ۱۴۰

---

۱   خداوندا، مرا از دست مردم شریر نجات بدهو از شر ظالم حفظ کن.

۲   آنها همیشه به فکر دسیسه هستندو جنگ و دعوا به راه می‌اندازند.

۳   زبانشان چون نیش مار تیزو سخنانشان مانند زهر افعی است.

۴   خداوندا، مرا از چنگ اشخاص شریر رهایی بدهو از شر مردم ظالم، که نقشهٔ نابودی مرا می‌کشند،نجات بده.

۵   مردم متکبّر برای من دام گستردهو سر راهم تَله گذاشته‏اندتا مرا دستگیر کنند.

۶   به خداوند می‌گویم: «تو خدای من هستی،»به دعا و زاری من گوش بده.

۷   ای خداوند، خدای من، ای حامی پُرقدرت من،تو در میدان جنگ از من حمایت کردی.

۸   خداوندا، مگذار که شریران به مراد خود برسندو نقشه‌های پلید خود را عملی کنند.

۹   مگذار دشمنانم پیروز شوندبلکه توطئهٔ آنها را بلای جان خودشان گردان.

۱۰   اخگرهای آتش بر سرشان بریزدو به چاهی بیفتند که هرگز نتوانند بیرون بیایند.

۱۱   کاش آنانی که سخنان ناحق برضد دیگران می‌گویند، کامران نشوندو بگذار که شرارت، مردم شریر را نابود کند.

۱۲   خداوندا، می‌دانم که به فریاد مسکینان می‏رسیو حق مظلومان را از ظالمان می‏گیری.نیکوکاران تو را ستایش خواهند کردو در حضور تو زیست خواهند نمود.

۱۳   نیکوکاران تو را ستایش خواهند کردو در حضور تو زیست خواهند نمود.