---

مزامير

باب ۹۰

---

۱   خداوندا، تو همیشه پناهگاه ما بوده‌ای.

۲   پیش از آن که کوهها را بیافرینیو زمین و جهان را به وجود آوری،از ازل خدا بوده‌ایو تا ابد خدا خواهی بود.

۳   تو آدمیان را به خاک برمی‌گردانی و می‌گویی:«ای فرزندان آدم به خاک بازگردید.»

۴   هزاران سال در نظر تو مانند یک روز است،مانند دیروز که گذشته استو مانند پاسی از شب.

۵   تو ما را مانند توفان از جا می‌کنی،زندگی ما مانند یک خواب است،مثل گیاهی که صبحگاهان می‌روید،

۶   صبحگاهان می‌رویدو شب هنگام از بین می‌رود.

۷   با غضب تو از بین می‌رویمو خشم تو ما را به وحشت می‌اندازد.

۸   گناهان ما را در حضور خود گذاشته‌ایو خطاهای پنهانی ما نزد تو آشکار است.

۹   غضب تو عمر ما را کوتاه می‌سازدو مانند خیالی به آن خاتمه می‌دهد.

۱۰   دوران عمر ما هفتاد سال استو یا اگر قویتر باشیم، ممکن است هشتاد سال زندگی کنیم،امّا همهٔ دوران زندگی ما آمیخته با رنج و زحمت استو بزودی به سر می‌رسد و فنا می‌شویم.

۱۱   چه کسی می‌تواند میزان خشم تو را بداند؟چه کسی می‌‌داند که از غضب تو چقدر باید ترسید؟

۱۲   به ما تعلیم بده تا بدانیم که دوران عمر ما چقدر کوتاه است،تا شاید عاقل شویم.

۱۳   خداوندا، خشم تو چقدر طول خواهد کشید؟بر بندگان خود رحم فرما.

۱۴   صبحگاهان دلهای ما را از محبّت پایدار خود لبریز گردانتا عمر خود را با سرود و شادی به سر بریم.

۱۵   به اندازهٔ روزهایی كه غم نصیب ما کردی،اکنون ما را شادمان ساز.

۱۶   تا بندگانت کارهای عجیب تو را مشاهده کنندو فرزندان ما قدرت عظیم تو را ببینند.رحمت و لطف تو، ای خدای ما، نصیب ما بادو خدا ما را در تمام كارهایمان برکت دهد!

۱۷   رحمت و لطف تو، ای خدای ما، نصیب ما بادو خدا ما را در تمام كارهایمان برکت دهد!