---

مزامير

باب ۶۴

---

۱   خدایا، به نالهٔ و زاری من گوش فرا ده.از دشمنان خود می‌ترسم، مرا از دست آنان نجات ده.

۲   مرا از توطئهٔ مردم شریرو فتنه‌انگیز رهایی ده.

۳   آنها زبان خود را مانند شمشیر تیز کرده،و مرا هدف سخنان زهرآلود خود قرار داده‌اند.

۴   از کمینگاه خود، بی‌گناهان را نشانه می‌گیرندو ناگهان و بدون ترس بر ایشان حمله می‌کنند.

۵   آنها یکدیگر را در انجام نقشه‌های شرورانهٔ خود تشویق می‌کنند،و دربارهٔ محل دامهای خود با هم مشورت می‌کنند.می‌گویند: «چه کسی می‌تواند ما را ببیند؟»

۶   آنها نقشه‌های شریرانه می‌کشند و می‌گویند:«بسیار عالی است.»فکر و دل انسان چقدر مرموز است!

۷   امّا خدا آنها را با تیر خود خواهد زدو زخم‌های ناگهانی بر بدنشان وارد خواهد كرد.

۸   آنها را به‌خاطر زبانشان نابود خواهد ساختو هرکسی ببیند، آنها را مسخره خواهد كرد.

۹   آنگاه همه خواهند ترسیدو آنچه را که خدا انجام داده است درک خواهند کردو آن را بیان خواهند نمود.مردم نیک به‌خاطر آنچه که خداوند انجام داده استشادی خواهند کردو به او پناه خواهند برد.دل تمام مردم نیک شادمان باد.

۱۰   مردم نیک به‌خاطر آنچه که خداوند انجام داده استشادی خواهند کردو به او پناه خواهند برد.دل تمام مردم نیک شادمان باد.