---

مزامير

باب ۸۴

---

۱   ای خداوند متعال، چه دلپذیر است خانهٔ تو!

۲   چقدر دلم می‌خواهد که در آنجا باشم،و چقدر آرزو دارم که در صحن خانهٔ تو ساکن باشمو با تمام وجودم سرود شادمانیبرای خدای زنده بسرایم.

۳   حتّی گنجشکان در آنجا برای خود لانه‌ایو پرستوها آشیانه‌ای ساخته‌اندتا جوجه‌های خود را در پناه قربانگاه تو بگذارند،ای خدای متعال، ای پادشاه من و ای خداوند من.

۴   خوشا به حال کسانی‌که در خانهٔ تو ساکنندو همیشه سرود حمد و سپاس برای تو می‌خوانند.

۵   خوشا به حال آنانی که از تو نیرو می‌یابندو آرزوی زیارت کوه صهیون را دارند.

۶   وقتی‌که از صحرای خشک بكاء گذر می‌کنند،آنجا را چشمه‌سار می‌سازندو بارانِ پاییزی آنجا را سیراب می‌سازد.

۷   هرقدر پیشتر می‌روند، زیادتر قوّت می‌گیرندو خدای خدایان را در صهیون زیارت می‌کنند.

۸   ای خداوند و ای خدای متعال، دعای مرا اجابت کن.ای خدای یعقوب، به من گوش بده!

۹   خدایا، پادشاه ما را برکت بده،پادشاهی که خودت او را برگزیده‌ای.

۱۰   یک روز در صحن خانهٔ تو بودن،بهتر است از هزار روز در جای دیگر بودن.دربانی خانه تو رابر زندگی در کاخ شریران ترجیح می‌دهم.

۱۱   زیرا خداوند، نور و پشتیبان ماست.ما را به لطف برکت خویش افتخار می‌بخشد.او هیچ چیز نیکو را از کسانی‌که به راه راست می‌رونددریغ نمی‌کند.ای خداوند متعال، خوشا به حال کسی‌که بر تو توکّل می‌کند.

۱۲   ای خداوند متعال، خوشا به حال کسی‌که بر تو توکّل می‌کند.